*بي ترديد صفا و مروه از نشانه هاي خداست؛ پس کسي که حج خانه کعبه کند، يا عمره انجام دهد، بر او گناهي نيست که بر آن دو طواف کند. و کسي که کار نيکي انجام دهد، بدون ترديد خدا پاداش دهنده و داناست.
* از تو درباره هلال هاي ماه مي پرسند، بگو: آنها وسيله تعيين اوقات مردم و حج است. و نيکي آن نيست که به خانه ها از پشت آنها وارد شويد، بلکه نيکي کسي است که مي پرهيزد. و به خانه ها از درهاي آنها وارد شويد؛ و از خدا پروا کنيد تا رستگار شويد.
*حج وعمره را براي خدا به پايان بريد، و اگر از انجام آن ممنوع شديد، آنچه را از قرباني براي شما ميسر است؛ و سر خود را نتراشيد تا قرباني به محلش برسد؛ و از شما اگر کسي بيمار بود يا در سرش ناراحتي و آسيب داشت کفّاره اي چون روزه، يا صدقه يا قرباني بر عهده اوست. و هنگامي که در امان بوديد، پس هر که با پايان بردن عمره تمتّع به سوي حج تمتّع رود، آنچه از قرباني ميسر است . و کسي که قرباني نيابد، سه روزْ روزه، در همان سفر حج و هفت روزْ روزه، هنگامي که بازگشتيد بر عهده اوست؛ اين ده روز کامل است . اين وظيفه کسي است که خانواده اش ساکن و مقيم مسجد الحرام نباشد. و از خدا پروا کنيد و بدانيد که خدا سخت کيفر است.
*حج در ماه هاي معين و معلومي است [شوال، ذي القعده، ذي الحجه] پس کسي که در اين ماه ها حج را بر خود واجب کرد،در حج، آميزش با زنان و گناه و جدال نيست. و آنچه از کار خير انجام دهيد خدا مي داند. و به نفع خود توشه برگيريد که بهترين توشه، پرهيزکاري است و اي صاحبانِ خرد! از من پروا کنيد.بر شما گناهي نيست که از پروردگارتان فضل و روزي و منافع مادي بطلبيد. و هنگامي که از عرفات کوچ کرديد، خدا را در مشعر الحرام ياد کنيد.او را ياد کنيد همان گونه که شما را هدايت کرد. و همانا شما پيش از اين از گمراهان بوديد.
*سپس از همان جايي که مردم روانه مي شوند [به سوي مني،] روانه شويد، و از خدا آمرزش بخواهيد؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
*پس هنگامي که مناسک را انجام داديد، پس خدا را آن گونه که پدرانتان را ياد مي کنيد يا بهتر و بيشتر از آن ياد کنيد. پس گروهي از مردم مي گويند: پروردگارا! به ما در دنيا عطا کن. و آنان را در آخرت هيچ بهره اي نيست.
*و گروهي از آنان مي گويند: پروردگارا! به ما در دنيا نيکي و در آخرت هم نيکي عطا کن، و ما را از عذاب آتش نگاه دار.اينانند که از آنچه به دست آورده اند، نصيب و بهره فراواني دارند، و خدا حسابرسي سريع است.
*و خدا را در روزهاي معلوم و معيني [که يازدهم، دوازدهم و سيزدهم ماه ذي الحجه ايام وقوف در مني است] ياد کنيد. پس هر که در دو روز شتاب ورزد، گناهي بر او نيست، و هر که تأخير کند، بر او هم گناهي نيست، براي کسي است که پرهيز کرده است. و از خدا پروا کنيد و بدانيد که يقيناً همه شما به سوي او محشور خواهيد شد.
*اي اهل ايمان! به همه قراردادها وفا کنيد. چهارپايان جز آنچه بر شما خوانده مي شود برايتان حلال است، نبايد شکار را در حالي که مُحرم هستيد، حلال بشماريد؛ يقيناً خدا آنچه را بخواهد حکم مي کند.
*اى مؤمنان حرمت شعائر الهى و ماههاى حرام و قربانيهاى نشاندار و قربانيهاى قلادهدار و زائران بيتالحرام را كه از پروردگارشان جوياى گشايش معاش و خشنودى او هستند، نگه داريد، و چون از حال احرام بيرون آمديد مىتوانيد به شكار بپردازيد، و دشمنى با مردمى كه شما را از مسجدالحرام باز مىدارند، بر شما ندارد كه تجاوز كارى كنيد، و در نيكى و پارسايى همدستى كنيد نه در گناه و ستمكارى، و از خدا پروا كنيد كه خداوند سخت كيفر است.
*اي اهل ايمان، خدا شما را به چيزي از صيد مي‌آزمايد که در دسترس شما و تيرهاي شما آيند تا بداند که چه کسي از خدا در باطن مي‌ترسد. پس هر که از اين به بعد تجاوز کند او را عذابي سخت دردناک خواهد بود.اي اهل ايمان! در حالي که در احرام هستيد، شکار را نکشيد. و هر کس از شما عمداً آن را بکشد، کفّاره اي همانند آن از جنس چهارپايان بر عهده اوست؛ که دو عادل از خودتان گواهي دهند، و به عنوان قرباني به کعبه رسد، يا به کفّاره به مستمندان طعام دهد، يا برابر تعداد مستمندي که طعام مي دهد روزه بگيرد، تا کيفر کار خود را بچشد. خدا از کشتن شکارهايي که پيش از اين حکم انجام گرفته، درگذشت. و هر که به شکار کردن بازگردد، خدا از او انتقام مي گيرد؛ و خدا تواناي شکست ناپذير و صاحب انتقام است.
*براي بهره مند شدن شما و کاروانيان، شکار کردن از دريا و خوراکي آن بر شما حلال شد. و شکار صحرا و بيابان تا زماني که مُحرم هستيد، بر شما حرام است. و از خدايي که به سوي او گردآوري مي شويد، پروا کنيد.
*خدا،کعبه، آن خانه با حرمت، و ماه هاي حرام، و قرباني هاي بي نشان، و قرباني هاي نشان دار را وسيله قوام و برپايي مردم قرار داد. اين براي آن است که بدانيد: يقيناً خدا آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمين است مي داند؛ و قطعاً خدا به همه چيز داناست.بدانيد كه خدا سخت كيفر است و خدا آمرزنده مهربان است.
*پس هنگامي که ماه هاي حرام سپري شود، مشرکان را هر جا يافتيد، بکشيد و به اسيري بگيريد و محاصره کنيد و در هر کمين گاهي به کمين آنان بنشينيد؛ ولي اگر توبه کردند و نماز را بر پا داشتند و زکات پرداختند، پس آزادشان گذاريد؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
*و در ميان مردم براي حج بانگ زن تا پياده و سوار بر هر شتر باريک اندام که از هر راه دور مي آيند، به سوي تو آيند. تا منافع خود را مشاهده کنند، و نام خدا را در روزهايي معين بر دام هاي زبان بسته اي که به آنان عطا کرده ذکر کنند،از آن بخوريد و تهيدست را نيز اطعام کنيد.
*سپس بايد آلودگي هاي خود را برطرف کنند و نذرهايشان را وفا نمايند و بر گرد خانه کهن طواف کنند.
* اين است و هر کس مقرّرات خدا را بزرگ شمارد، براي او نزد پروردگارش بهتر است. و چهارپايان مگر آنچه بر شما خوانده مي شود، براي شما حلال شده است؛ بنابراين از پليدي بت ها و از گفتار باطل دوري گزينيد.
*در حالي که براي خدا حق گرا باشيد به او شرک نورزيد. و هر کس به خدا شرک ورزد، گويا چنان است که از آسمان سقوط کرده و پرندگان او را مي ربايند، يا باد او را به جايي دور دست مي اندازد.
*اين است و هر کس شعاير خدا را بزرگ شمارد، بدون ترديد اين بزرگ شمردن ناشي از تقواي دل هاست.
*در حيوانات قرباني منافعي براي شما تا زمان معين است، سپس محل آن خانه كعبه آن خانه قديمي و گرامي است
*و براي هر امتي عبادتي ويژه قرار داده ايم تا نام خدا را بر آنچه که از دام هاي زبان بسته روزي آنان نموده ايم ذکر کنند. پس معبود شما خداي يکتاست؛ بنابراين فقط تسليم او شويد. و فرمانبرداران فروتن را مژده ده.
*همانان که وقتي خدا ياد شود، دل هايشان مي هراسد، و بر آنچه به آنان مي رسد، شکيبايند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزي آنان نموديم، انفاق مي کنند.
*شتران قرباني را براي شما از شعاير خدا قرار داديم، براي شما در آنها سودي ست؛ در حالي که به نظم در خط مستقيم ايستاده اند، نام خدا را [هنگام نحر کردنشان] بر آنها ذکر کنيد، و زماني که به پهلو در افتاده اند، از آنها بخوريد و به تهيدستاني که اهل درخواست کردن نيستند و فقيراني که اهل درخواست کردن هستند، بخورانيد. اين گونه آنها را براي شما رام و مسخّر کرديم تا سپاس گزاري کنيد.
*هرگز گوشت هايشان وخون هايشان به خدا نمي رسد، بلکه تقواي شما به او مي رسد. اين گونه آنها را براي شما رام و مسخّر کرد تا خدا را به اينکه هدايتتان کرد به بزرگي ياد کنيد؛ و نيکوکاران را مژده ده.
