حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَعْنَى قَوْلِهِمْ- لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ- إِنَّا لَا نَمْلِكُ مَعَ اللَّهِ شَيْئاً وَ لَا نَمْلِكُ إِلَّا مَا مَلَّكَنَا- فَمَتَى مَلَّكَنَا مَا هُوَ أَمْلَكُ بِهِ مِنَّا كَلَّفَنَا- وَ مَتَى أَخَذَهُ مِنَّا وَضَعَ تَكْلِيفَهُ عَنَّا
و درود خدا بر او، فرمود: (از امام معنی لا حول و لا قوّة الا بالله، را پرسيدند. پاسخ داد:) ما برابر خدا مالک چيزی نيستيم، و مالک چيزی نمی‌شويم جز آنچه او به ما بخشيده است، پس چون خدا چيزی به ما ببخشد که خود سزاوارتر است، وظايفی نيز بر عهده ما گذاشته، و چون آن را از ما گرفت تکليف خود را از ما بر داشته است.
(علمی، تفسيری)
وَ قَالَ ع لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ- وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلَاماً- دَعْهُ يَا عَمَّارُ- فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا- وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ- لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: (چون عمّار پسر ياسر با مغيرة بن شعبه بحث می‌کرد و پاسخ او را می‌داد، امام به او فرمود) ای عمّار مغيره را رها کن، زيرا او از دين به مقداری که او را به دنيا نزديک کند، برگرفته، و به عمد حقائق را بر خود پوشيده داشت، تا شبهات را بهانه لغزش‌های خود قرار دهد.
(اعتقادی، سياسی)
+ نوشته شده در سه شنبه 6 خرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند علمی,پند سیاسی,اعتقادی,تفسیری,لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ,مالک,وظایف,تکلیف,عمار بن یاسر,مغیره بن شعبه,دین,دنیا,شبهات,لغزش, ساعت 15:19 توسط آزاده یاسینی
|
