حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع لَا يَصْدُقُ إِيمَانُ عَبْدٍ- حَتَّى يَكُونَ بِمَا فِي يَدِ اللَّهِ- أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِي يَدِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: ايمان بنده‌ای درست نباشد جز آن که اعتماد او به آنچه در دست خداست بيشتر از آن باشد که در دست اوست.
(اعتقادی)
وَ قَالَ ع لِأَنَسِ بْنِ مَالِكٍ- وَ قَدْ كَانَ بَعَثَهُ إِلَى طَلْحَةَ وَ الزُّبَيْرِ لَمَّا جَاءَ إِلَى الْبَصْرَةِ- يُذَكِّرُهُمَا شَيْئاً مِمَّا سَمِعَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فِي مَعْنَاهُمَا- فَلَوَى عَنْ ذَلِكَ فَرَجَعَ إِلَيْهِ- فَقَالَ إِنِّي أُنْسِيتُ ذَلِكَ الْأَمْرَ- فَقَالَ ع إِنْ كُنْتَ كَاذِباً- فَضَرَبَكَ اللَّهُ بِهَا بَيْضَاءَ لَامِعَةً لَا تُوَارِيهَا الْعِمَامَةُ قال الرضي يعني البرص- فأصاب أنسا هذا الداء فيما بعد في وجهه- فكان لا يرى إلا مبرقعا
و درود خدا بر او، فرمود: (چون به شهر بصره رسيد خواست انس بن مالک را به سوی طلحه و زبير بفرستد تا آنچه از پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و سلّم در باره آنان شنيده يادشان آورد، أنس، سر باز زد و گفت من آن سخن پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و سلّم را فراموش کردم، فرمود) اگر دروغ می‌گويی خداوند تو را به بيماری برص (سفيدی روشن) دچار کند که عمّامه آن را نپوشاند.
(پس از نفرين امام (ع)، انس به بيماری برص در سر و صورت دچار شد، که همواره نقاب می‌زد)
(اعتقادی)
+ نوشته شده در پنج شنبه 21 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اعتقادی,ایمان,بنده,خدا,بصره,انس بن مالک,طلحه,زبیر,بیماری برص, ساعت 11:51 توسط آزاده یاسینی
|
