حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع مَا الْمُبْتَلَى الَّذِي قَدِ اشْتَدَّ بِهِ الْبَلَاءُ- بِأَحْوَجَ إِلَى الدُّعَاءِ- الَّذِي لَا يَأْمَنُ الْبَلَاءَ
و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که به شدّت گرفتار دردی است نيازش به دعا بيشتر از تندرستی است که از بلا در امان است نمی‌باشد.
(معنوی)
وَ قَالَ ع النَّاسُ أَبْنَاءُ الدُّنْيَا- وَ لَا يُلَامُ الرَّجُلُ عَلَى حُبِّ أُمِّهِ
و درود خدا بر او، فرمود: مردم فرزندان دنيا هستند و هيچ کس را بر دوستی مادرش نمی‌توان سرزنش کرد.
(اخلاقی، تربيتی)
+ نوشته شده در یک شنبه 17 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند معنوی,تربیتی,دعا,درد,گرفتاری,تندرستی,بلا,امان,مردم,فرزندان دنیا,مادر,دوستی, ساعت 15:17 توسط آزاده یاسینی
|
