حکمت نهج البلاغه
وَ قِيلَ لَهُ بِأَيِّ شَيْءٍ غَلَبْتَ الْأَقْرَانَ - فَقَالَ ع مَا لَقِيتُ رَجُلًا إِلَّا أَعَانَنِي
عَلَى نَفْسِهِ قال الرضي - يومئ بذلك إلى تمكن هيبته في القلوب
و درود خدا بر او، فرمود: (از امام پرسيدند، با کدام نيرو بر حريفان خود پيروز شدی فرمود)
کسی را نديدم جز آن که مرا در شکست خود ياری میداد
میگويم: (امام به اين نکته اشاره کرد که هيبت و ترس او در دلها جای میگرفت)
(سياسی، نظامی)
وَ قَالَ ع لِسَائِلٍ سَأَلَهُ عَنْ مُعْضِلَةٍ - سَلْ تَفَقُّهاً وَ لَا تَسْأَلْ تَعَنُّتاً -
فَإِنَّ الْجَاهِلَ الْمُتَعَلِّمَ شَبِيهٌ بِالْعَالِمِ - وَ إِنَّ الْعَالِمَ الْمُتَعَسِّفَ شَبِيهٌ بِالْجَاهِلِ الْمُتَعَنِّتِ
و درود خدا بر او، فرمود: (شخصی مسئله پيچيدهای سؤال کرد، فرمود)
برای فهميدن بپرس، نه برای آزار دادن، که نادان آموزش گيرنده، همانند داناست،
و همانا دانای بیانصاف چون نادان بهانه جو است.
(علمی)