حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع اعْقِلُوا الْخَبَرَ إِذَا سَمِعْتُمُوهُ عَقْلَ رِعَايَةٍ لَا عَقْلَ رِوَايَةٍ - فَإِنَّ رُوَاةَ الْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيلٌ
و درود خدا بر او، فرمود: چون روايتی را شنيديد، آن را بفهميد عمل کنيد، نه بشنويد و نقل کنيد، زيرا راويان علم فراوان، و عمل کنندگان آن اندکند.
(علمی، اجتماعی، تربيتی)
وَ قَالَ ع وَ مَدَحَهُ قَوْمٌ فِي وَجْهِهِ - فَقَالَ اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِي مِنْ نَفْسِي - وَ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْهُمْ - اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لَا يَعْلَمُونَ
و درود خدا بر او، فرمود: (آنگاه که گروهی او را ستايش کردند فرمود:)
بار خدايا تو مرا از خودم بهتر می‌شناسی، و من خود را بيشتر از آنان می‌شناسم، خدايا مرا از آنچه اينان می‌پندارند، نيکوتر قرار ده، و آنچه را که نمی‌دانند بيامرز
(معنوی)
+ نوشته شده در پنج شنبه 3 مرداد 1398برچسب:مطالب مذهبی,نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,حیدر,اجتماعی,علمی,تربیتی,معنوی,روایت,عمل,گوش دادن,راوی,ستایش, ساعت 10:48 توسط آزاده یاسینی
|
