وَ قَالَ ع ازْجُرِ الْمُسِي‏ءَ بِثَوَابِ الْمُحْسِنِ

 وَ قَالَ ع إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلَاحُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ- ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ- وَ إِذَا اسْتَوْلَى الْفَسَادُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ- فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ

 وَ قَالَ ع احْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ

*و آنان که هرگاه ستمي به آنان رسد انتقام مي گيرند؛پاداش بدي مانند همان بدي است؛ ولي هر که بگذرد و اصلاح نمايد. پاداشش بر عهده خداست؛ يقيناً خدا ستمکاران را دوست ندارد.

*خدا افشاي بدي هاي ديگران را دوست ندارد، جز براي کسي که مورد ستم قرار گرفته است ؛ و خدا شنوا و داناست.

*و به راستي ما به لقمان حکمت عطا کرديم که نسبت به خدا سپاس گزار و شاکر باش و هرکه سپاس گزارد تنها به سود خود سپاس مي گزارد، و هرکه ناسپاسي کند خدا بي نياز و ستوده است.