حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَيْثُ جَاءَ - فَإِنَّ الشَّرَّ لَا يَدْفَعُهُ إِلَّا الشَّرُّ
و درود خدا بر او، فرمود: سنگ را از همان جايی که دشمن پرت کرده، باز گردانيد،
که شر را جز شر پاسخی نيست.
(سياسی، اخلاقی)
وَ قَالَ ع أَنَا يَعْسُوبُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَالُ يَعْسُوبُ الْفُجَّارِ
قال الرضي و معنى ذلك أن المؤمنين يتبعونني - و الفجار يتبعون المال
- كما تتبع النحل يعسوبها و هو رئيسها
و درود خدا بر او، فرمود: من پيشوای مؤمنان، و مال، پيشوای تبهکاران است.
می‌گويم: (معنای سخن امام اين است که مؤمنان از من پيروی می‌کنند و
بدکاران پيرو مال می‌باشند آنگونه که زنبوران عسل از رئيس خود اطاعت دارند)
(اعتقادی، اقتصادی)
+ نوشته شده در چهار شنبه 27 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اقتصادی,اعتقادی,سیاسی,شر,مومنان,تبهکاران, ساعت 10:51 توسط آزاده یاسینی
|
