دنیا پر از مکان‌های کمتر شناخته شده و غیرطبیعی است که مردم از آن بی‌اطلاع هستند، اما خوشبختانه این روز‌ها آدم‌های کنجکاو و ماجراجو به لطف فناوری «گوگل‌ارث» که یکی از محبوب‌ترین ابزار‌های موتور جست‌وجوی گوگل است، کافی است به اینترنت متصل باشند تا بتوانند به راحتی تنها با یک کلیک به هر نقطه از کره زمین سفر و تصاویر هوایی مکان‌های ناشناخته را از خانه‌شان تماشا کنند.

این نقشه‌خوان سرگرم‌کننده و در عین حال مخوف چند سالی است که زندگی ما را تغییر داده است، از مسیریابی گرفته تا آشنایی با مکان‌های جدید و حتی پیاده‌روی مجازی در آن. گوگل ارث تصاویر خود را از منابع مختلفی می‌گیرد، از ماهواره‌ها در مدار ثابت زمین که از ده‌ها هزار مایلی بالای زمین عکس‌هایی با وضوح پایین را می‌گیرند تا ماهواره‌های نزدیک‌تر به زمین که عکس‌های واضح‌تری را ثبت می‌کنند.

در میان تصاویر ثبت شده، برخی نقاط خارق‌العاده و غیرقابل توضیح دیده می‌شود که عده‌ای بر این باورند شاید دست‌کاری شده‌اند. از آن‌جایی‌که تصاویر ماهواره‌ای برای هرکسی که این نرم‌افزار را دانلود کند، قابل دسترسی است، شما هم با کمی گشت‌و‌گذار در آن می‌توانید نقاط جالب و اسرارآمیز جدیدی را کشف کنید. در این پرونده، برخی از این مکان‌های کشف شده در گوگل‌ارث را که مرموز، عجیب، شگفت‌انگیز و ... هستند، معرفی خواهیم کرد.

دروازه‌هایی به دنیای ناشناخته زیر زمین!

تصاویری که به تازگی با کمک گوگل‌ارث از قطب جنوب توسط دو پسرعمو با نام «بلیک» و «برت» منتشر شده، موجب شگفتی کاربران زیادی شده است. این تصاویر سازه‌های عجیبی را که با آب شدن برف‌ها در قطب جنوب نمایان شده است، نشان می‌دهد. سازه‌ها شبیه به هم هستند و طول مجموع آن‌ها حدود ۲ هزار متر تخمین زده شده است. آن‌چه با دیدن این تصاویر موجب حیرت می‌شود، اشیای قرمز رنگی است که در انتهای هر سازه دیده می‌شود.

این تصاویر در ۳۱ آگوست ۲۰۱۹ در قالب یک ویدئو و با توضیح «آیا این‌ها نوعی ماشین هستند که گوگل ارث نمی‌خواهد شما آن را ببینید؟ آیا شما هم چیزی را که به رنگ قرمز در بالا یا پایین هر کدام از این سازه‌ها دیده می‌شود می‌بینید؟ آیا این‌ها دروازه ورودی یک پایگاه زیرزمینی نیستند؟» در یوتیوب منتشر شد. برت نیز در ادامه با تاکید بر این‌که آن‌ها نمی‌توانند نوعی پدیده طبیعی باشند، می‌گوید: «من شگفت‌زده شده‌ام و مشتاقم بدانم آیا این‌ها ورودی دروازه‌هایی هستند که به زیر زمین و دنیای ناشناخته‌ای در زیر لایه‌های برف راه دارند؟!»

جزیره شنی که در نقشه هست، اما در

واقعیت، نه!

از زمان شروع ساخت نقشه‌های ماهواره‌ای، نقاط نامشخص فراوانی در نقشه‌های جهان پیدا می‌شود. یکی از این نقاط، وجود یک جزیره شنی ناشناخته در اقیانوس آرام است که در گوگل ارث و پیش از آن از سال ۱۸۷۶ در نقشه‌های دیگر پیدا شده، اما در واقع، هیچ چیزی در آن‌جا نیست! در سال ۲۰۱۲ گروهی از محققان استرالیایی به جست‌وجوی این جزیره کشف نشده در اقیانوس آرام جنوبی پرداختند که بزرگی آن به اندازه محله منهتن نیویورک است، اما زمانی که به این مختصات سفر کردند، به جای زمین، تنها آب دیدند.

برخی بر این باورند که این جزیره جادویی است و فقط خود را به افراد لایق نشان می‌دهد! در نتیجه‌گیری تحقیقاتی که در آوریل ۲۰۱۳ برای این جزیره منتشر شد، محققان با اشاره به برخی اشتباهات انسانی و گدازه‌های شناور احتمالی، توضیح دادند که چرا این سرزمین خیالی برای بیش از یک قرن در برخی نقشه‌ها گنجانده شده است. این دانشمندان با انتشار مقاله‌ای، خطای سیستم یا امکان بقایای یک کشتی یا قایق در این منطقه را دلیل این اتفاق، عنوان کردند، اما این شکل عجیب سیاه رنگ، هنوز هم در برخی تصاویر گوگل ارث دیده و دوباره ناپدید می‌شود!

دهکده عروسکی!

نگارو، مجموعه معبد‌های بودایی است که در قله‌های کوه‌های «کاتسوراگی» در انتهای شمالی شهر واکایاما در ژاپن واقع شده است. تا چند سال پیش و در حین گشت‌و‌گذار در حومه ژاپن، این احتمال وجود نداشت که به‌طور اتفاقی دهکده کوچک نگارو را ببینید چراکه مسیر رفت و آمد به آن، بسیار صعب‌العبور است. با این حال و قبل از رفتن به آن‌جا و از طریق گوگل‌ارث، کاربران متوجه زندگی مردم زیادی در این دهکده شدند، اما با کمی بزرگ نمایی، مشخص شد آن‌ها در واقع عروسک‌هایی بی‌جان هستند!

بعد از تحقیقات، مشخص شد در اوایل سال ۲۰۰۰ زمانی که «آیانو تسوکیمی» بعد از ده‌ها سال زندگی در اوساکا به دهکده مادری خود بازگشت، از تبدیل شدن دهکده‌اش به شهر ارواح بسیار متاثر شده بود. به همین دلیل شروع به ساخت عروسک‌هایی در ابعاد انسانی کرد، هر عروسک نماینده یکی از اهالی مهاجرت‌کرده یا درگذشته روستای نگارو است که در نقاط مختلف دهکده قرار گرفته‌اند. عروسک‌هایی که در بیرون یک مغازه تجمع کرده‌اند، آن‌هایی که با لباس‌های زمستانی در ایستگاه اتوبوس منتظرند. عروسک‌ها همه جا هستند و تعداد آن‌ها از تعداد اهالی که در این دهکده زندگی می‌کنند، بیشتر است!

راهنمای فرود برای فرازمینی‌ها!

اگر با هواپیما بر فراز صحرای نازاکا در جنوب پرو پرواز کنید، شیار‌هایی را روی زمین می‌بینید که شکل‌های پرندگان، سوسمار، ماهی، نهنگ، ستاره، مستطیل و ... را به‌طور تصادفی یا شاید هدفمند به‌وجود آورده‌اند. واقعیت هرچه باشد از دقتی که در طراحی این شیار‌ها صورت گرفته، انگشت به دهان می‌مانید. بلندترین خط به ۳۷۰ متر می‌رسد و احتمالا حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح ایجاد شده‌اند. به گفته «اریک وان دانیکن»، نظریه‌پرداز باستانی به‌نظر می‌رسد این خطوط با مقیاس بزرگی که دارند از روی یک مدل یا طبق دستوراتی با کمک یک وسیله پرنده ساخته شده باشند.

او حتی مدعی شده است که این خطوط به عنوان نشانه و راهنمای فرود فرازمینی‌ها ساخته شده اند! اما بسیاری عقیده دارند که انگیزه‌های دیگری پشت این کار بوده است. شاید مردمان آن زمان قصد داشتند شکل‌هایی را به‌وجود بیاورند که فقط خداوند بتواند از آسمان آن‌ها را ببیند! هرچه هست، هدف و چگونگی طراحی استادانه این اشکال در قرن‌های گذشته همچنان به شکل راز باقی مانده است و هیچ اطلاعات موثقی در این باره وجود ندارد.

تصویر کارتونی بزرگ وسط بیابان!

یکی دیگر از جاذبه‌های اسرارآمیزی که در گوگل ارث کشف شده، در بیابان آتاکامای شیلی قرار دارد. غول آتاکاما با ۸۵ متر طول، بزرگ‌ترین نقاشی انسان ماقبل تاریخ است. این غول احتمالا در فاصله سال‌های ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ توسط فرهنگ‌های بومی ساخته شده است و یکی از بزرگ‌ترین ژئوگلیف‌های دنیا محسوب می‌شود. با توجه به وجود روز‌های سال روی این تصویر، می‌توان حدس زد که از آن برای پیش‌بینی هوا استفاده می‌شده، اما به ادعای برخی، این نقاشی تصویر آدم فضایی‌هاست که پشت طراحی عجیبش دلایل مبهمی نهفته است و به گفته بعضی این تصویر قصد داشته عقاید مردم محلی را نشان دهد و خط‌هایی که در دور سر او قرار دارد، نشان‌دهنده مناسبت‌های تقویمی مثل زمان برداشت محصول بوده است.

هرم‌هایی ۳ برابر بزرگ‌تر از اهرام مصر!

به تازگی دانشمندان آمریکایی که در حال تحقیق روی بافت زمین‌های اطراف اهرام مصر بودند، متوجه حضور چند هرم ناشناخته در نقطه‌ای دورتر از سایر اهرام شدند که تاکنون هیچ نشانه‌ای از آن‌ها ندیده بودند. چیزی که موجب شگفتی این دانشمندان شد، پدیدارنبودن این اهرام طی ۱۰ سال گذشته از زمان راه‌اندازی پروژه گوگل ارث بوده است. این محیط وسیع که اهرام درون آن‌ها واقع شده‌اند، برابر با ۱۸۸ مترمربع بوده و سه برابر هرم بزرگ در جیزه برآورد شده است. محققان قصد دارند به‌زودی به این منطقه سفر و منطقه را شناسایی کنند. آن‌ها بر سر این که این هرم‌ها ویژگی‌های طبیعی هستند یا سازه‌های ساخت بشر، اختلاف نظر دارند. اگرچه بررسی این موضوع به حفاری‌های بیشتری نیاز دارد، اما وضعیت امنیتی اقتصادی مصر، تعداد و ابعاد این حفاری‌ها را محدود کرده است.

مثلث ممنوعه صحرای نوادا!

سال‌هاست نیروی نظامی آمریکا از مردم خواسته است تا از نزدیک شدن به محوطه موسوم به منطقه ۵۱ که یک منطقه نظامی فوق سری در ایالت نواداست، خودداری کنند. در این میان افرادی هم هستند که معتقدند این منطقه از سال ۲۰۱۳ محل نگهداری موجودات فرازمینی و بشقاب پرنده‌های سقوط کرده است که البته دولت آمریکا این مسائل را تکذیب می‌کند.

پیش از این، اولین فرضیه نگهداری این موجودات از سال ۱۹۸۹ توسط فیزیک دانی به نام «باب لازار» در یک گفت و گوی تلویزیونی آغاز شد. او گفت که در طرح پیاده کردن یک بشقاب پرنده حضور داشته و اسناد دولتی درباره حضور موجودات فرازمینی روی زمین را خوانده است. ممنوعیت ورود و نزدیک شدن به آن، گارد مسلحانه همیشه مراقب و ممنوعیت بدون مجوز ورود به حریم هوایی این پایگاه، بیش از پیش کنجکاوی افراد طرفدار نظریه تئوری را تحریک می‌کند تا با گوگل ارث به این منطقه سرک بکشند.

تالار یوفو‌ها در مزرعه!

این ابزار شگفت‌انگیز (گوگل ارث) مختصات خاصی در استرالیا از مثلث عجیبی را نشان می‌دهد که با چراغ‌های روشن، نقطه‌گذاری شده و در وسط یک میدان خاکی قرار دارد. وقتی این مکان در سال ۲۰۰۷ برای اولین بار کشف شد، یوفوشناسان از این کشف به نفع تئوری خود استفاده کردند و آن را «مثلث یوفو» نامیدند که در حالت تعلیق بین زمین و آسمان گیر کرده است. به گفته یکی دیگر از کاربران، این عکس ممکن است مربوط به یک آنتن کنترل از راه دور در یک مرکز هواشناسی باشد. این آنتن احتمالا با سه مجموعه سیمی که یک مثلث را تشکیل می‌دهند و برجی در وسط آن قرار دارد، سیگنال‌های کنترلی را رد و بدل می‌کند. با این حال، عده‌ای از آن به عنوان تالاری برای یوفو‌ها یا همان اشیای ناشناس پرنده یاد کرده‌اند.

مرد هدفون به گوش در بیابان!

احتمالا از دیدن تصویر سری بسیار بزرگ از مرد سرخ‌پوستی که در یک زمین غیرقابل کشت نقش بسته است، حیرت‌زده خواهید شد. این تصویر عجیب مربوط به منطقه آلبرتا در کاناداست و شباهت زیادی به سر انسان دارد و نام «نگهبان زمین» را به آن داده‌اند. این تصویر احتمالابه صورت تصادفی به‌دلیل شکل طبیعی کوه‌ها ایجاد شده و هیچ انسانی در خلق آن دست نداشته است. بعدا با ساخت یک جاده و حفر یک چاه توسط انسان که آن هم به صورت اتفاقی بوده، تصویر به شکل مردی هدفون به گوش درآمده است.

شبیه‌سازی شهر واشنگتن برای حمله به آن!

این خط‌های عجیب ۳۳ کیلومتری در صحرای «گُبی» چین موجب گمانه‌زنی‌های زیادی شده‌اند. بعضی‌ها می‌گویند این خطوط متعلق به مجموعه آنتن‌های شاخه‌ای است که برای تحقیقات و دنبال کردن وضعیت آب‌وهوا به کار می‌رود. برخی هم این خطوط را متعلق به یک پایگاه تحقیقاتی سری برای برقراری و ارتباط با موجودات بیگانه می‌دانند.

عده‌ای هم که دید بدبینانه تری دارند، این خطوط را شبیه یکی از خیابان‌های شهر واشنگتن می‌دانند و بر این باورند که چینی‌ها این منطقه را برای حمله به واشنگتن در صحرای گبی نزدیک مرکز فرماندهی فضایی چین، شبیه‌سازی کرده‌اند. طبق گفته برخی کارشناسان این پایگاه نظامی مرموز، برای اهداف نظامی از جمله تست اسلحه، کالیبراسیون ماهواره‌های جاسوسی و آزمایش‌های ابزار دقیق ساخته شده است. هرچه هست دولت چین تاکنون هیچ توضیحی به صورت رسمی درباره این منطقه نظامی نداده است تا همه ادعا‌های مطرح شده، تکذیب نشده باقی بمانند!

منابع: livescience ،historicmysteries ،viralnova، space ،mymodernmet ،dailymail

 صرف نظر از اینکه کجای دنیا زندگی می‌کنید، احتمالا تصویر ذهنی شما از جهان تا حد زیادی مثل بقیه باشد. البته، اطلاعات ما درباره محیط اطراف خودمان نسبت به سایر کشورها بیشتر است، مثل کشورمان، کشور‌های همسایه و ...، اما درک کلی ما از دنیا تا حد زیادی شبیه یکدیگر است.

اشتباهات و بی‌دقتی زیادی در تصورات ما وجود دارد که هرگز به خودمان زحمت نمی‌دهیم آن‌ها را اصلاح کنیم، عمدتا به این دلیل که مستقیما روی ما تاثیر نمی‌گذارند. بی دقتی‌هایی مثل:

برزیل از کل ایالات متحده بزرگتر است

شاید برزیل از نظر استانداردهای جهانی کشور نسبتا بزرگی به حساب بیاید، با این حال تصور نمی‌کنیم که به بزرگی ایالات متحده آمریکا باشد. هرکسی که از یک ساحل آمریکا به ساحل دیگر آن، رانندگی کرده باشد می‌دانند که این کشور باید یکی از بزرگترین کشور‌های جهان باشد (البته هست) از سوی دیگر، برزیل، بزرگتر از هیچ یک از همسایگانش به نظر نمی‌رسد، چه برسد به آمریکا! فقط به نقشه نگاه کنید.

اگر چه در واقعیت، اندازه برزیل قابل مقایسه با ایالات متحده آمریکا نیست، اما پنجمین کشور بزرگ جهان است. اگر آن را با آمریکا مقایسه کنیم، برزیل ۱۱درصد بزرگ‌تر است. شبکه جاده‌ای برزیل مثل آمریکا گسترده نیست و بخش بزرگی از این کشور با جنگل‌های آمازون اشغال شده، به همین دلیل تا حد زیادی دسترسی شرق به غرب این کشور را از طریق جاده غیرممکن می‌کنند.

آمریکای جنوبی تقریبا در شرق آمریکای

شمالی قرار دارد

هرچند این یکی ممکن است کمی آمریکا محور به نظر برسد، اما این این فقط تصور غلط آمریکایی‌ها نیست. بیشتر ما حداقل در سرمان، قاره آمریکای شمالی را در موقعیت طولی مشابهی با آمریکای جنوبی قرار می‌دهیم. چون در اکثر نقشه‌هایی که می‌بینیم،جنوب مستقیما زیر شمال قرار دارد، حتی اگر واقعا این گونه نباشد.

مشکل از نقشه رایجی که همه ما در ذهنمان مجسم می‌کنیم. این نقشه تصویر مرکاتور نامیده می‌شود و تنها یکی از تصویر‌های بسیاری است که از جهان داریم. این نقشه قابل قبول‌ترین نقشه هم است، زیرا تقریبا همه کشور‌ها از آن برای اهداف رسمی خود استفاده می‌کنند.

مشکل اینجاست که تصویر مرکاتور نه تنها دقیق نیست، بلکه اطلاعات غلطی را به عنوان حقیقت منتشر می‌کند. این یک نقشه اروپامحور از زمین است، چون در ابعاد کشور‌های نمیکره شمالی بیش از کشور‌های جنوبی اغراق می‌کند. در واقعیت، کشور‌های جنوبی جهان بسیار بزرگتر از آن چیزی هستند که فکر می‌کنید. به همین دلیلی است که آمریکای جنوبی بسیار جمع و جورتر از آنچه هست نشان داده می‌شود. علاوه بر اینکه آمریکای جنوبی بسیار بزرگ‌تر از چیزی است که فکر می‌کنیم، تقریبا کل آن در شرق آمریکای شمالی قرار دارد. اما نقشه‌های جهان آن را کم و بیش مستقیم زیر آمریکای شمالی قرار می‌دهند.

همه چیز درباره افریقا

در تصور بیشتر ما، خط استوا، خطی است که قاره‌های جنوبی و شمالی را از هم جدا می‌کند. این مساله درباره آمریکای جنوبی و استرالیا تا حد زیادی صدق می‌کند، اما در مورد آفریقا اینطور نیست.

اگر به نقشه نگاه کنید، می‌بینید که بیشتر آفریقا اصلا در نیمکره جنوبی نیست، زیرا استوا تقریبا آن را به دو بخش مساوی تقسیم می‌کند. هرچند بخش شمالی، به دلیل برآمدگی قسمت غربی قاره کمی بزرگتر است. علاوه بر این، ما تا حد زیادی اندازه آفریقا را دست کم می‌گیریم. در واقعیت آفریقا بسیار بزرگ است. بزرگ‌تر از مجموع مساحت چین، هند، ایالات متحده و تقریبا کل اروپا روی هم!

تنها بخش کوچکی از ایران، بیابانی و کویر

است

از تصورات غلط درباره خاورمیانه می‌توان یک لیست بلند بالا ساخت. بیشتر دنیا این منطقه وسیع با قومیت‌های بیشمار، تنوع غذایی و روش‌های زندگی را به عنوان یک موجودیت یکپارچه با فرهنگ کم و بیش یکسان تصور می‌کنند. مثلا ایران به دلایلی یک کشور بیابانی در نظر گرفته می‌شود. بیشتر آن‌ها از ایران تصور منظره بی‌انتهای تپه‌های شنی و سافاری‌های شتر به واحه‌های دوردست را دارند، این تصویری است که هنوز در رسانه‌های غربی از ایران نمایش داده می‌شود.

اما ایران دو بیابان دارد، آن هم نه به آن بزرگی که غربی‌ها فکر می‌کنند. تنها ۲۲درصد از ایران را می‌توان به عنوان کویر طبقه بندی کرد. این در حالی است که حدود ۲۸درصد از چین را بیابان تشکیل می‌دهند، اما هیچکس از چین به عنوان یک کشور بیابانی یاد نمی‌کند.

بقیه ایران از سرزمین‌های مختلفی مثل رشته کوه، تالاب، مراتع، سواحل گرمسیری و جنگل تشکیل شده است. قله‌های کوهستانی که همیشه پوشیده از برف هستند، از جمله چیز‌هایی است که انتظار نمی‌رود در ایران یا خاورمیانه وجود داشته باشد و یا زندگی روزمره در تهران، می‌تواند آن را یکی از دیدنی‌ترین شهر‌های جهان کند.

اروپا نسبت به آمریکا به قطب شمال بسیار

نزدیک‌تر است

از هرکس بپرسید آیا نیویورک به قطب شمال نزدیک‌تر است یا لندن، احتمالا جواب می‌دهد نیویورک. شاید به این دلیل باشد که میانگین دمای زمستان در نیویورک ۱۰ درجه پایین‌تر از لندن است و این باید به دلیل نزدیکی به قطب شمال باشد. این مقایسه درباره کشور‌های جنوب اروپا مثل آذربایجان، خنده‌دار به نظر می‌رسد.

اما خنده دار نیست، اگر نقشه را ببینید، نیویورک تقریبا در همان عرض جغرافیایی آذربایجان است، که با لندن زیاد فاصله دارد. همتای اروپایی (یا به عبارت دقیق‌تر آفریقایی) میامی جایی در مصر است. اگر نقشه را به صورت افقی تا کنید، می‌بینید که شمالی‌ترین نقطه آمریکای در نزدیکی جنوبی‌ترین نقطه اروپا قرار می‌گیرد.

این تصورات غلط احتمالا از نقشه مرکاتور نشات می‌گیرد که اندازه برخی بخش‌های جهان را تحریف کرده تا بزرگتر از بقیه به نظر برسند، در نتیجه موجب بی‌قاعدگی‌هایی در موقعیت کلی مکان‌ها شده است.

ما درک نمی‌کنیم که اقیانوس آرام چقدر بزرگ

است

زمانی که نقشه‌کش‌ها در حال کشیدن اولین نقشه جهان بودند، بسیاری از آن‌ها به خاطر بسیاری مسائل مثل تعصبات فرهنگی، فقدان تجهیزات مناسب یا کاربلد نبودن، خطا‌های زیادی در محاسبات داشتند. اگرچه بیشتر این خطا‌ها اصلاح شده اند، اما هنوز در ابعاد خشکی‌های زمین در مقایسه با اقیانوس‌های آن، اغراق شده است.

این اختلاف به خصوص در مورد اقیانوس آرام صدق می‌کند. اگرچه روی کاغذ می‌دانیم که اقیانوس آرام بزرگترین اقیانوس است، اما نمی‌توانیم بزرگی آن را در عمل درک کنیم.حقیقت این است که اقیانوس آرام بیش از یک سوم سطح زمین را دربرمی‌گیرد. بله، حدود ۳۳درصد از ۷۰ درصد زمین که با آب پوشیده شده را اقیانوس آرام تشکیل می‌دهد.

اندازه اقیانوس آرام مشکلات واقعی برای کاوش و نقشه‌برداری ایجاد کرده است. این اقیانوس آنقدر بزرگ است که ما هنوز چیز‌هایی را درباره آن کشف می‌کنیم که هرگز نمی‌دانستیم (اخیرا یک آتشفشان سه میلیون ساله در نزدیکی یکی از جزایر ژاپن در اقیانوس آرام کشف شده است.) همچنین عمیق‌ترین اقیانوس جهان است که عمیق‌ترین نقطه آن تاکنون فقط چهار بار دیده شده، اما هرگز اکتشاف نشده است‌. می‌توانید آن را با فضا مقایسه کنید که بیش از ۵۰۰ بار به آن سفر کرده ایم.

استرالیا کاملا خالی است

استرالیا مثل برادری است که به دنبال کار و مستقل شدن در سن کم از خانه رفته و چیز زیادی درباره اش نمی‌دانیم. استرالیا یکی از پنج کشوری است که اکثر جمعیت آن انگلیسی‌زبان هستند و از همه لحاظ یک کشور نسبتا مرفه است. اما نمی‌دانیم که همه این کار‌ها را با جمعیتی بسیار کم توانسته انجام دهد، آنقدر کم که می‌توان آن را با خالی‌ترین مناطق جهان مثل مغولستان و نامیبیا مقایسه کرد.

باوجود اینکه استرالیا مثل آمریکا بزرگ و توسعه یافته است (ششمین کشور بزرگ حهان است) تراکم جمعیت آن ۵نفر در هر مایل مربع است. چون کل جمعیت استرالیا در مناطق ساحلی زندگی می‌کنند، و بیشتر قسمت‌های داخلی این کشور برای زندگی مناسب نیست. حتی در سواحل هم، جمعیت حول بزرگترین مراکز شهری در ضلع شرقی متمرکز شده اند.

دولت اذعان می‌کند که تراکم پایین جمعیت یک مشکل است، چون مناطق زیادی در این کشور هست که با تلاش‌های توسعه محور می‌تواند به شهر‌های پررونقی تبدیل شود.

منبع: listverse

  استفان فورستر، دوازده سال اخیر را دور دنیا سفر کرده و از زیبایی طبیعی برخی از دورافتاده‌ترین مناطق آن از تپه‌های شنی و بیابان‌ها گرفته تا رودخانه ها، دریاچه‌ها و سواحل عکاسی کرده است. او به زیباترین مقاصد سفر کرده، اما همانطور که خودش می‌گوید به دنبال چیزی بیش از یک منظره زیباست، او چشمگیرترین و کمیاب‌ترین شرایط آب و هوایی و لحظه‌ها را جستجو می‌کند و می‌گوید: «بدترین چیزی که می‌توانم تصورش را کنم یک آسمان آبی صاف است. وقتی این اتفاق می‌افتد دوربینم را کنار می‌گذارم. من عاشق مناطقی مثل گرینلند، نروژ، پاتاگونا، آلتی پلانو، هیمالیا و البته ایسلند هستم.» برخی از تصاویر زیبای او را در این مطلب مشاهده می‌کنید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: architecturaldigest