حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع وَ قَدْ مَرَّ بِقَذَرٍ عَلَى مَزْبَلَةٍ- هَذَا مَا بَخِلَ بِهِ الْبَاخِلُونَ- وَ رُوِيَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ قَالَ- هَذَا مَا كُنْتُمْ تَتَنَافَسُونَ فِيهِ بِالْأَمْسِ
و درود خدا بر او، فرمود: (در سر راه از کنار مزبله‌ای عبور می‌کرد.) اين همان است که بخيلان به آن بخل می‌ورزند (و در روايت ديگری نقل شد که) اين چيزی است که ديروز بر سر آن رقابت می‌کرديد
(اخلاقی)
وَ قَالَ ع لَمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ
و درود خدا بر او، فرمود: مالی که نابودی آن تو را پند می‌دهد، از دست نرفته است.
(اخلاقی، اقتصادی)
+ نوشته شده در یک شنبه 20 بهمن 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اقتصادی,مزبله,بخل,بخیل,رقابت,مال,نابود, ساعت 10:41 توسط آزاده یاسینی
|
