حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع: مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِيَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ- وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِيهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ- اتِّكَالًا عَلَى اللَّهِ
و درود خدا بر او، فرمود: چه نيکو است فروتنی توانگران برابر مستمندان، برای به دست آوردن پاداش الهی، و نيکوتر از آن خويشتنداری مستمندان برابر توانگران برای توکّل به خداوند است.
(اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی)
وَ قَالَ ع: مَا اسْتَوْدَعَ اللَّهُ امْرَأً عَقْلًا إِلَّا اسْتَنْقَذَهُ بِهِ يَوْماً مَا
و درود خدا بر او، فرمود: خدا عقل را به انسانی نداد جز آن که روزی او را با کمک عقل نجات بخشيد.
(علمی، معنوی)
+ نوشته شده در چهار شنبه 7 خرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,اقتصادی,معنوی,علمی,فروتنی توانگران,مستمندان,خویشتنداری مستمندان,پاداش الهی,توکل,عقل, ساعت 15:30 توسط آزاده یاسینی
|