••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

بشر زیرِ اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند

 براساس یافته‌های جدید دانشمندان، حجم عظیمی از میکروب در جو زمین وجود دارد که می‌تواند نشانی از زندگی در فراسوی زمین باشد. اگر احساس تنهایی می‌کنید، به خاطر داشته باشید که موجودات زنده بی شماری وجود دارند که ده‌ها هزار کیلومتر بالای سر شما شناور هستند، پس آرامش خود را حفظ کنید.

جو زمین پر از میکروب است؛ بشر زیر اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند

به گفته دیوید اسمیت که زندگی در جو را در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در کالیفرنیا مورد مطالعه قرار داده ما انسان‌ها واقعا ساکنان زیر یک اقیانوسی از جو در بالای سر خود هستیم و واقعا نمی‌دانیم که مرز بیوسفر زمین در ارتفاعات بسیار، کجا متوقف می‌شود.

حیات میکروبی در جو

او در میزگردی که در ۱۴ دسامبر در اجلاس پاییزی سالانه اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا برگزار شد، گفت: به نظر می‌رسد تقریبا در هر جایی که با هواپیما‌ها و بالن‌های ناسا نمونه برداری کنیم، نشانه‌هایی از حیات میکروبی را می‌یابیم.

به نظر می‌رسد زندگی در جو زمین کاملا میکروبی و یک امر موقتی بوده و نه از اکوسیستم مستقل، با زندگی در سطح زمین ارتباط نزدیک دارد. ارگانیسم‌های ریز و مقاوم بر اثر انتقالی ظریف در جایی که جو زمین با این سیاره روبه‌رو می‌شود، در یک مسیر انحرافی حماسی به لایه‌های پایین جو منتقل می‌شوند.

کوین دیلون، دکترای پزشکی گفت: براساس آنچه ما می‌دانیم، همه چیز فقط در جو پیش می‌رود. میکروب‌ها تقریبا در حالتی مانند یک بزرگراه سفر کرده و از جو استفاده می‌کنند و به طور خاص می‌توانند ابر‌ها را سوار کنند. میکروب‌ها در انتها در دو لایه جو قرار می‌گیرند.

جو زمین پر از میکروب است؛ بشر زیر اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند

به اعتقاد برخی محققان در این زمینه از جمله دیانا جنتری، در تروپوسفر پایین، میکروب‌ها بیشتر باید با خطر خشک شدن مقابله کنند. جذابیت ابر‌ها از این روست.

جنتری گفت: اگر در جو شما را بگیرند و معلق کنند، در معرض خطر از دست دادن بسیار سریع آب بدن خود قرار می‌گیرید، بنابراین ابر‌ها در سطح پایین عالی هستند، آن‌ها مانند این نقاط آب سیار هستند که می‌توانند هنگام برداشتن و انتقال به اطراف، شما را مرطوب نگه دارند. در تروپوسفر، برخی از میکروب‌ها ممکن است کاملا طبیعی، حتی زنده بمانند. به طور حتم، به دلایل عدم اطمینان در مورد زندگی در جو زمین، آن‌ها فقط در جو‌های فراتر از زمین تکثیر می‌شوند.


سطح زمین بهشت میکروب‌هاست

یکی از محدودیت‌های اصلی این است که اگرچه ما به خوبی می‌دانیم سطح زمین بهشتی است که میکروب‌ها می‌توانند ماجراجویی بزرگ خود را در آن انجام دهند، اما سایر مناطق سیاره‌ای منظومه شمسی به طور حتم یا به احتمال زیاد با زندگی خصمانه ترند، هرچند که ممکن است در گذشته‌های دور بسیار قابل سکونت بوده باشند. به عنوان مثال جذابیت مکانی مانند ونوس به عنوان مقصدی در جستجوی زندگی در جو است، جایی که برخی دانشمندان گفته‌اند که قطرات مایع در حدود (۴۸ تا ۶۰ کیلومتر) بالاتر می‌توانند به عنوان یک پناهگاه در محیطی اسیدی و گرم که ونوس به آن معروف است، وجود داشته باشند.

این سختی به این معناست که در دنیا‌هایی مانند زهره، زندگی به جای اینکه مانند آنچه در زمین انجام می‌شود، برای همیشه در جو باقی بماند و این ماندگاری به معنای آن حفره‌هایی است که دانشمندان درمورد اینکه آیا میکروب‌ها می‌توانند مثلاً در هنگام بالا آمدن تولید مثل کنند، نیاز به پر کردن دارند.

جو زمین پر از میکروب است؛ بشر زیر اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند

جنتری متذکر شد جاذبه به طور مداوم برخی از میکروب‌های فرضی را از یک لایه دنج می‌دزدد. او گفت یک چالش زندگی که مختص زندگی در جو است این است که، چون شما شناور هستید، مدام مقداری از زندگی خود را در آنجا تنها به دلیل جاذبه با گذشت زمان از دست می‌دهید، برای اینکه زندگی بتواند در طولانی مدت در جو پایدار بماند، باید بتواند به اندازه کافی سریع تولید مثل کند تا این خسارات را جبران کند؛ سپس آن مسئله آب وجود دارد.


ابر‌های زمین ویژه هستند

ابر‌های زمین ویژه هستند؛ آن‌ها تنها ابر‌های مدرن جوی در منظومه شمسی هستند که عمدتا از بخار آب تشکیل شده‌اند و باعث می‌شود که آن‌ها برای زندگی بشر امیدوار کننده باشد. مریخ دارای برخی از موارد دی اکسید کربن است. ماه، نپتون، تریتون، ابر‌های نیتروژن دار دارد. همه آن‌ها جذاب هستند، اما هیچ آبی یک مانع واقعی نیست.

جنتری گفت یکی از موضوعات اصلی در نجوم شناسی «پیروی از آب» است، زیرا برای حیاتی مانند زمین که ما آن را می‌شناسیم، آب یک نیاز است. از آنجا که این ابر‌ها بر پایه آب نیستند، به همین دلیل جالب نیستند.

جو زمین پر از میکروب است؛ بشر زیر اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند

درست همانطور که زمین به عنوان الگویی برای در نظر گرفتن سایر جهان‌های منظومه شمسی عمل می‌کند، مکان ما نمونه‌های کهنی را ارائه می‌دهد که برای جهان‌های فراتر از ستاره ما در نظر گرفته می‌شود البته با یک قدم دیگر در میزان شناخت ما از آن‌ها، جایی که زمین زمینه روزانه ماست و سیارات مقصد سفینه‌های فضایی پیچیده هستند، سیارات فراخورشیدی بیشتر لکه‌هایی هستند که در مشاهدات نجومی در برابر ستاره‌هایشان نقش بسته‌اند، و به نظر می‌رسد، لکه بینی حیات جوی حتی در زمین نیز روی حیله و تزویر است.


در ابر‌ها زندگی وجود دارد

اسمیت گفت: هر زمان که ما در میان ابر‌ها پرواز می‌کنیم و مجموعه‌های آب ابر ایجاد می‌کنیم، این سیگنال واقعا قوی از زندگی زمین را داریم. ما می‌دانیم که زندگی در آن ابر‌ها وجود دارد، اما هیچ ابزاری نداریم که به اندازه کافی حساس باشد بدون اینکه آب در ابر جمع شود، بنابراین انتظار نداشته باشید که دانشمندان به این زودی‌ها در مورد زندگی جوی در جهان‌های دیگر اعلامیه‌ای صادر کنند.

نوآم ایزنبرگ، دانشمند سیاره‌ای در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانزهاپکینز در مریلند گفت اثبات یا فهمیدن اینکه یک سیاره فراخورشیدی یک جهان زنده است بسیار دشوار است، اما کنکاش در این مورد را نیز متوقف نکنید.

جو زمین پر از میکروب است؛ بشر زیر اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند

ایزنبرگ گفت اگر فرصتی برای زندگی در ناهید وجود داشته باشد بله احتمالا شانس زندگی در جهان‌های شبیه زهره در جا‌های دیگر نیز وجود دارد. اگر روی زمین زندگی وجود داشته باشد، احتمالا فرصتی برای زندگی در جهان‌های مانند زمین در جا‌های دیگر نیز وجود دارد.

+ نوشته شده در پنج شنبه 18 دی 1399برچسب:بشر زیرِ اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند,ابر,باران,ونوس,زهره,ناهید,سیاره, ساعت 14:49 توسط آزاده یاسینی


۱۰ واقعیت جالب درباره‌ی منظومه‌ی شمسی

  اگر فکر می‌کنید همه‌چیز را درباره منظومه شمسی می‌دانید، بهتر است در مورد آن تجدید‌نظر کنید. بعضی از این حقایق کاملاً ورای این جهان و تصور ما هستند.

شما نمی‌توانید روی اورانوس بایستید

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستید

ابر‌های اورانوس از سولفید هیدورژن تشکیل شده اند، یعنی بویی شبیه تخم‌مرغ گندیده می‌دهند، تهوع‌آور

اگر روزی بتوانیم به سیارات گازی منظومه شمسی سفر کنیم، ممکن است پای‌تان را که از سفینه بیرون بگذارید، کمی جا بخورید. چون سیاره‌های مشتری، زحل، اورانوس، نپتون سطح جامد ندارند. آن‌ها هسته جامد و سنگی دارند، اما توپ‌های بزرگی هستند که بخش اصلی آن‌ها از گاز‌های هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است.


سیاره مریخ مثل قطب جنوب سرد است

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستید

این تصویری از فلاته نیم‌روز است، دشتی در سطح کره مریخ

هر وقت به سرتان زد به مریخ سفر کنید، لباس گرم را فراموش نکنید. دمای متوسط مریخ حدود ۶۰ــ درجه سانتیگراد است، دمایی حدود دمای قطب جنوب (البته بدون حضور پنگوئن‌ها).بعضی از پژوهشگران به امید اینکه بتوانند این سیاره را قابل‌سکونت کنند پیشنهاد‌ها و راه‌هایی برای گرم کردن مریخ ارائه داده‌اند. یکی از این پیشنهادات قرار دادن آینه‌های غول‌پیکری بر سطح این سیاره است که اشعه خورشید را بازتاباند و باعث شروع سریع گرمایش فلاته نیم‌روز مریخ شود.


۹۰درصد حلقه‌های سیاره زحل آب هستند

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستید

اگر دوستش دارید باید برایش حلقه بگیرید

زحل صاحب افسانه‌ای‌ترین سرزمین یخ‌زده منظومه شمسی است. با فاصله زیادی که با خورشید دارد، آب موجود در حلقه‌های آن به یخ تبدیل می‌شود. این سیاره یکی از چهار سیاره‌ای است که حلقه‌هایی در اطرافش دارد و سیارات گازی دیگر هم همینطورند.هرچند باقی این سیارات تا دهه ۱۹۷۰ میلادی کشف نشده بودند و در همین سال‌ها کاوشگر‌هایی برای کشف آن‌ها فرستاده شد. حلقه‌های زحل اولین حلقه‌هایی بود که با تلسکوپ از روی زمین دیده شدند.


بزرگ‌ترین قمر سیاره مشتری اقیانوسی نمکی دارد که

آب آن از آب‌های موجود بر کره زمین بیشتر است

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستید

 مشتری ۵۳ قمر نام‌گذاری‌شده و ۱۴ قمر نام‌گذاری‌نشده دارد.
این تصویری از مشتری و بزرگ‌ترین قمر آن گانیمد است.

تعطیلات در ساحل مدیترانه را فراموش کنید. اگر می‌خواهید مناظر اقیانوس بیکران را ببینید، گانیمد، بزرگ‌ترین قمر سیاره مشتری بهترین جا برای آن است. این قمر مشتری بزرگ‌تر از عطارد است و اگر به جای گردش به دور مشتری گرد خورشید می‌چرخید می‌شد آن را سیاره به حساب آورد.


سیاره عطارد حدود سه ماه زمینی طول می‌کشد تا به دور

خورشید بگردد

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستید

 این تصویری هنری از سیاره عطارد است. مدار عطارد ۸۸ روزه است و ۵۹ روز طول می‌کشد تا به دور خودش بگردد

در مدت سه‌ماه می‌توانید کتابی بنویسید یا برای امتحان رانندگی آماده و قبول شوید یا دوره مقدماتی آموزش گیتار را بگذرانید. این همان مدت زمانی است که عطارد به دور خور‌شید می‌گردد. این کوتاه‌ترین مدار منظومه شمسی است، چون عطارد نزدیک‌ترین سیاره به خورشید است. پس اگر این بار کسی از شما پرسید کی کاری را که قول دادید انجام می‌دهید بگویید حدود یک سال عطاردی دیگر.


سفر به دور خورشید ۱۰۰ بار بیشتر از سفر به دور زمین

طول می‌کشد

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستید
خورشید منشاء ۹۹.۸ درصد جرم موجود در کل منظومه شمسی است

سفر هوایی دور دنیا ممکن است خسته‌کننده باشد، اما قابل مقایسه با سفر به دور خورشید نیست. برای این سفر باید خودتان را آماده سفری ۲۰۶ روزه کنید. به این امید که در بین راه جا‌هایی برای توقف و سوخت‌گیری باشد.


یک روز طولانی‌تر از یک سال در سیاره ناهید

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستیدتصویری هنری از سیاره زهره

زهره و زمین هم‌اندازه هستند، اما زهره قابل سکونت نیست و دمای سطح آن ۴۶۵ درجه سانتیگراد است، آنقدر داغ که می‌تواند سرب را ذوب کند.این یکی ممکن است به نظرتان بی‌ربط بیاید، اما کمی طاقت بیاورید. یک روز زمانی است که سیاره یک دور کامل به دور خودش می‌گردد و یک سال زمانی است که سیاره به دور خورشید می‌گردد. زهره یکی از دو سیاره‌ای است که در جهت حرکت عقربه‌های ساعت می‌گردد و از سیاره‌های دیگر منظومه شمسی آهسته‌تر می‌گردد. بعضی فکر می‌کنند بر اثر اصابت به سیاره‌ای دیگر جهت حرکت آن تغییر کرده است یا به تدریج سرعت گردش آن کند و نزدیک به توقف شده است و در جهت دیگری شروع به گردش کرده است.گردش سیاره زهره به دور خودش ۲۴۳ روز زمینی و گردش آن به دور خورشید ۲۲۵ روز زمینی طول می‌کشد. می‌بینید که یک روز در سیاره زهره طولانی‌تر از یک سال است.


پلوتون تنها سیاره کوتوله منظومه شمسی نیست، ما

شش سیاره کوتوله داریم

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستیداین تصویری هنری از پنج سیارهٔ کوتوله است. بعضی از آن‌ها قمر‌هایی هم دارند

اولین باری که نام «سیاره‌های کوتوله» به گوشتان خورده است باید وقتی باشد که پلوتون در سال ۲۰۰۶ به این مقام تنزل پیدا کرد. ما در منظومه شمسی شش سیاره کوتوله داریم. پلوتون، سِرِس، ماکی‌ماکی، هائومیا و اِریس پنج سیاره کوتوله‌ای بودند که تا همین اواخر می‌شناختیم.سِرِس در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری قرار دارد و اولین سیاره کوتوله‌ای است که در سال ۲۰۱۵ فضا‌پیما آن را مشاهده کرد. به تازگی هم سیاره کوتوله دیگری کشف شده است که به طور رسمی ۳۸۷تی‌جی ۲۰۱۵ نامیده می‌شود، اما به آن نام «گابلین» داده‌اند.


منظومه شمسی حدود ۴.۵میلیارد سال عمر دارد

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستیدهمه سیارات دیگر منظومه شمسی می‌توانند درون سیاره مشتری جا بگیرند

منظومه شمسی کهنسال است. برای اینکه تصوری از سن آن داشته باشید فکر کنید که اگر سن منظومه شمسی را یک سال در نظر بگیریم، انسان‌ها فقط چند دقیقه پیش از آغاز سال نو بر روی زمین ظاهر شده‌اند.


سیاره پلوتون آخر منظومه شمسی نیست

۱۰ نکته درباره منظومه شمسی: نمی‌توانید روی اورانوس بایستید

این تصویری از تیته، سیاره‌ای فرضی است که سه برابر سیاره مشتری است و بعضی دانشمندان فکر می‌کردند باید در ابر اورت باشد. ناسا در آن زمان اعلام کرد که چنین سیاره‌ای وجود ندارد.ابر اورت سرزمین ناشناخته‌ منظومه شمسی است. ابر کروی‌شکل فرضی است که از خرده‌سیاره‌های یخی فرّار تشکیل شده است و دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند دورترین بخش منظومه شمسی باشد که به طرزی باور‌نکردنی ناشناخته مانده است.

اگر فرض کنیم که فاصله زمین تا خورشید یک سانتی‌متر باشد فاصله ابر اورت تا خورشید ۵۰۰ متر است. هرچند بخش‌هایی از دورترین نقاط منظومه شمسی هست که ما می‌شناسیم مانند کمربند کویپر.

منبع: bbc

+ نوشته شده در یک شنبه 21 مهر 1398برچسب:۱۰ واقعیت جالب درباره‌ی منظومه‌ی شمسی,اورانوس,مریخ,قطب جنوب,زحل,قمر,سیاره مشتری,عطارد,خورشید,ناهید,پلوتون,, ساعت 14:18 توسط آزاده یاسینی