شعر
در خوردن بشر،خاک از بس که حرص دارد
از سنگ قبر هر روز دندان نو گذارد!!!!
سنگ مزار عاشق سرپوش نامراديست
اين سنگ را کس اي کاش از جاي برندارد
بهتر رود ز سيصد الحمد و قل هو الله
صاحبدلي کز اخلاص ما را به حق سپارد
ما کودکان خاکيم،اين خاک مادر ماست
زين رو بود که ما را در سينه مي فشارد!!
پاداش اشک حسرت کامد به چشم عاشق
ابريست کز پس مرگ بر تربتش ببارد.
ملک الشعراي بهار
نظرات شما عزیزان:
+ نوشته شده در سه شنبه 12 اسفند 1399برچسب:شعر,ملک الشعرای بهار,خاک,مادر, ساعت 15:14 توسط آزاده یاسینی
|